محمد

پنج شنبه هفته ی پیش اولین باری بود که محمد (همون دانش اموز نابینام)  اومد خونمون و من داشتم از استرس می مردم. می ترسیدم یهو از دهنم بپره و بگم " به این صفحه نگاه کن" ! خودش خیلی راحت و صمیمی برخورد کرد و خواهرشم اومده بود که پیشمون باشه. اولش از اینکه من می تونستم ببینم و اون نه، عذاب وجدان داشتم. وقتی رنگ طوسی رو گفت قلبم تیر کشید.به نیمرخش نگاه میکردم.یه دماغ کوچولو.چشمای قهوه ای روشن. پوست سفید.محمد خیلی باهوشه و کافیه یک چیزی رو بشنوه تا برای همیشه یادش بمونه. کلمه های جدید رو با لوح مخصوصش می نویسه. صدای تق تق نوشتنش رو دوس دارم.اول خیلی میترسیدم که ازم خوشش نیاد اما بار دوم اخر کلاس بوسم کرد و بهم گفت تو خیلی معلم خوبی هستی! توی چشماش نگاه کردم و گفتم تو هم بهترین دانش اموزی هستی که تاحالا داشتم.

اون فقط اسم بازی ها رو بلده(مثهclash of clans) و خودش هم می گه من که نمی تونم بازی کنم. کتاب مخصوص خودش رو نداره و بخاطر عدم امکانات مجبوره کنار بچه های عادی دیگه درس بخونه. تو مسابقه های مدرسه بهش هیچ مسئولیتی نمی دن و بعضی از همکلاسیاش اذیتش می کنن. اما محمد همچنان مغرور ترین فرد کلاسه و از همه با هوش تره. میخواد وکیل بشه. و گفته همتونو(حتی منو) می برم تهران :)) موقع خداحافظی بهم میگه به امید دیدار تا پنج شنبه بعدی.

راستش دلم میخواد از اون لوح ها بخرم و براش کتاب بنویسم... اخه باید یه سرگرمی داشته باشه! 

inactive

حرف واسه نوشتن دارما ولی حوصله نوشتن ندارم. هوا بارونی و سرده. پری توی بغلم نشسته و هی میگه انیمیشن ببینیم ولی من محلش نمی ذارم. دو تا کتاب خوب رو شروع کردم که دو روزه بهشون دست نزدم. کلا هیچی دیگه. من گاهی وقتا عاشق این کارم. یعنی عاشق اینکه هیچ فعالیتی نکنم. امروز جلسه ست. باید از ساعت 1.30 برم 

هیس

اگه برمیگشتم به چند سال پیش، دقیقا مثه امشب رفتار می کردم. حماقت طرف رو با سکوت جواب می دادم. من به خاطر چند سال پیش خیلی پشیمونم اما مطمئنم چند سال دیگه وقتی به امشب فکر کنم از خودم خوشم میاد

Islands

خب اگر انیمیشن پست قبل رو دیدید و به همون نتیجه ای رسیدید که من رسیدم: حتما که جزیره ها نباید اونطوری باشن تا ادم خوشحال باشه!

می تونید خودتون توش دخل و تصرف کرده و به دلخواه تغییر بدین. مثلا من جای جزیره ی هاکی، جزیره ی انگلیسی و فرانسه گذاشتم. جای جزیره دوستی، کلی کتاب و جزیره خونوادم هم شامل مامانم و خودم و یکی از دوستام میشه. 

به همین راحتی.

inside out

قبل از اینکه این انیمیشن بیاد تعریفش رو زیاد شنیده بودم. دیروز دیدمش. واقعا هم انیمیشن خوبی بود. فقط فکر نکنم همه اخرش خوشحال بشن. چون استثنا قائل نمی شد و یه قالب خاصی رو نشون می داد که شاید همه تو اون شرایط نباشن. به هر حال از دستش ندین.