یه روز از زندگی شما

یکی از خواننده های قدیمی وبلاگم گفت همیشه تعامل یک طرفه بوده و خواسته یه متن بنویسه من بذارم اینجا. متن پایینو ایشون نوشتن. بخونید اگه خوشتون اومد کامنت بذارید براش.

---------

سلام

نمیخام خودمو معرفی کنم
همین اول هم بگم دلیلی برای هیچی نمیارم
دلیلشو نپرسد.
امروز تو راه برگشت به خونه وقتی با تمام لذت داشتم تو پیاده رو آهنگ گوش میکردم، گویا یه نفر کیفمو زده بود. حالا شایدم انداخته باشم، ولی اینکه جیببر محترم اونو برده باشه محتمل تره! حالا بگذریم ... خلاصه، بعد از برگشتن به شرکت و گشتن و پیدا نکردن فراوان!

  خرامان خرامان پیاده و بدون پول راهی خونه شدم. نم نم بارون هست، هندزفری هست، تاریک هست... 
راستش اکثر دوستام میگن تو اول بدشانسی بودی بعد دست و پا درآوردی. کلن سیستمم اینطوریه، همیشه باید یجای کار بلنگه. واسه اینکه حساب کار دستتون بیاد یروز که با دلبر سابق گرامی دعوام شده بود و به رسم جنتلمنای تو فیلما شاخه ای گل و دلی پر ز تمنا براش بردم و تو خیابون خاستم بهش بدم، قبول نکرد. از من اسرار از ایشون انکار!
تا اینکه یه آقایی که پشت سرمون بود گفت: ولش کن دیگه نمیگیره خوب! منم با عصبانیت برگشتم گفتم: به شما چه آقا! خوانواده ایم! حالا طرف کی بود؟! معاون دبیرستان بابام! (پدر گرامی مدیر هستن)
بعدشو نمیگم چی شد چون خودمم نمیدونم.
فقط خودمو تو ماشین دیدم. و در راه برگشت به خونه هم تصادف کردم.
بعلههه! اینجوریاس!
ولی خودم میدونم که جریان چیه. من فقط چیزای بیشتری رو نسبت به بقیه تجربه میکنم. ( میدونم پیش خودتون میگید: آره جون خودت! ولی بگید اشکال نداره، شما بدور از من و نظراتتون فقط پیش خودتون میمونه)
ما هر روز همه چیز رو دسته بندی میکنیم. اونارو برچسب میزنیم و توی ویترین میزاریم. این خوبه اون بده. زرشکی بنفش قهوه ای!
ولی واقعیت این نیست. پروانه ی رنگارنگ و پشه هردو طعمه ی حریق جنگل میشن. شما و یه گوسفند وقتی از یه سخره بلند بیوفتید هردو یک صدا میدید!
جریان زندگی هم همینطوره، فقط اتفاق میوفته.