my dream

پشت پیانو نشستم و هر بار که تمرین می کنم تکیه می دم به صندلی ای که مناسب پیانو هم نیست و چشمامو می بندم و نفس عمیق می کشم و هر بار قلبم از خوشحالی تیر می کشه و من با لبخند به تمرین ادامه می دم.
همش مثل یه خوابه. یه خواب که حاضر نیستم هرگز ازش بیدار شم. انگار همه چیز سر جاشه و هرچی که سر جاش نیست هم اصلا اهمیتی نداره.
حاضرم تو این حال خوبم خانم دریلو تحمل کنم. به همه درمورد مشکلات گوشیشون توضیح بدم. لک لک و قوری و درختو تحمل کنم. حاضرم گلو دردی که دارم شدید تر شه. اصلا تب کنم!
لطفا بیدارم نکن! لطفا!