_|_

خب جونم بهتون بگه که من یک بار دیگه جلوی بابام شکست خوردم. اما بزرگتر شدم و فکرم جور دیگه ای کار می کنه، برای همین گریه نکردم. یعنی احساسی بهم دست نداد.  یه زخم قدیمی بود و این عفونت آخرش بود که خب این بار آخر بود که ازش می زد بیرون. من حتی نتونستم درمورد این قضیه با مامانم صحبت کنم! چون یه جورایی انگار آب داغ ریختن رو سرم. من به خاطر یه موجود سه ساله ی بیچاره دست به این کار زدم. که خب دستم بشکنه. من دیگه هرگز سراغ همچین چیزی نمی رم و جمله ی آخرش تا ابد یادم می مونه و هی نیشخند می زنم و میگم اوه ببخشید که همش زن می گرفتم میاوردم خونه پدر عزیزم. ببخشید که جلوی فامیلا می گفتم من پسر می خوام و این بچه رو نمی خوام. ببخشید که دوران کودکی و نوجوانیت رو به گ.ا دادم. 

من این بار هم جلوی بی چشم و رویی تو شکست خوردم

 اما خودتم می دونی که من اینجور موقع ها قوی تر می شم. پس منتظر بمون.