هپی

وای خیلی خوشحالم بگو چرا؟ چون که امروز آخر کلاس همون قطعه ی رومئو و ژولیت رو زدم ولی خب تا نصف. بعد حتی بهتر از اونی که تو اینستا گذاشتم زدم. بعد استادم گفت آخیش خستگیم در رفت! انقدددد خوشحال شدم! آخه خیلی برام مهمه که وقتی پیانو می زنم بعدش یکی یه حسی بگیره. مثلا خوشحال شه یا قر بده یا با پاش ضرب بگیره. یه جورایی حال کنه کلا.

تنها مشکل موجود، منقبض بودن دستمه. اصلا نمی تونم عضلات دستمو شل کنم و آزاد بزنم. باید تصور کنم که شونه تا انگشتام، یه چیزه. یعنی انگار من یه انگشت از شونه تا خود انگشتام دارم. ولی متاسفانه نمیتونم:( معضلیه برا خودش.