سوسک، روزی مرا سکته خواهد داد :|

دیشب، یکی از بدترین شبای زندگیم بود. گریه کردنم بابت خیلی چیزا و متاثر از وضع فیزیکیم یه طرف، دیدن اولین سوسک توی این خونه هم طرف دیگه... باعث شد حسابی بهم بریزم. یه سوسک! اونم دقیقا توی دستشویی! هرکسی که منو خوب بشناسه می دونه من از تنها چیزی که می ترسم سوسکه! فرقی نداره زنده باشه یا مُرده. البته از هر سوسکی نمی ترسما! فقط از این سوسک گنده ها! مثلا از آموزشگاه که میام خونه توی راه از این سوسکا می بینیم، سعی می کنم جیغ نزنم ولی به هر حال صدایی مثه جیغ از من خارج(!) می شه و یخ می زنم و قلبم تند تند می زنه!

دیشب هم ساعت 1 با جیغ از دستشویی اومدم بیرون و با چشمای گریون و انگشتام لای موهام و نفس نفس زدن به مامان گفتم سووووسک!!! مامان وقتی رفت دستشویی اصلا خبری از سوسک نبود! انگار سوسکه هم رفته بود پیش مامانشو شاخکاشو گرفته بود توی دستش و گفته بود آآآآآآدم!!

تا صبح نرفتم دستشویی و صبح هم به مامان گفتم بره کل دستشویی رو چک کنه. ولی همش به این فکر می کردم که باید به این ترسم غلبه کنم! آدم که نباید انقد از سوسک بترسه! یه موجود به این کوچیکی( اما سریع و چندش و عوضی) ، که حتی بلد نیس پرواز کنه (پس اون بال هاش برای چیه؟!) و حتی صدا نداره( همینش ترسناکه. موذی پست فطرت) انقد ترس داره؟

آره داره! خیلی بیشتر از اینا داره :((