صرفا جهت چیز

انقد دلم برا کلاس اولی ها می سوزه! فکرشو بکن! ۱۲ساااااال باید درسای به درد نخور بخونن در حالیکه لباسای زشتی پوشیدن و ساعت ۶:۴۵ بیدار شدن.  توی صف به حرفای مدیر با میکروفون خرابش که هی سوت میکشه گوش میدن، از جلو نظام میگن و ورزشای مسخره می کنن، ناخناشون چک میشه. زنگ ورزشا به پوچ ترین ساعتای زندگی تبدیل میشه و معلم پرورشی از مرگ و جهنم حرف میزنه. مدرسه جاییه که اگه به درس جواب ندی امیتازت به عنوان یک انسان هم پایین میاد و تحقیر میشی. چون بلد نبودی تو سن ۱۲ سالگی بگی آب و هوای کشورای استوایی چجوریه در حالیکه بزرگترین سفرت به مشهد بوده، به عنوان شاگرد خنگ شناخته میشی و معلم فیزیک و ریاضی تو امتحان سوالایی رو میدن که در طول سال هرگز حتی اشاره ای بهش نکردن. بزرگترین مسائل هندسی رو بدون اینکه بفهمی حفظ میکنی. همیشه راه حلت درسته ولی جوابت نه! و هیچوقت نمیفهمی به تو چه که اگر یک جسم در حال حرکت با سرعت فلان باشد و بادی با شدت فلان بوزد چی‌میشه. به تو چه که عدد ۹۴۷۱۷۳توی آینه چطور خونده میشه. معلم زیست هر سال یه قورباغه رو پاره پوره میکنه و معلم زبان اگه بفهمه زبانت خوبه دیگه محل سگ بهت نمیذاره. اگه صرف کردن فعلای عربی رو بلد نباشی فاتحه ت خونده ست. مدرسه جاییه که شاگردای کلاسای بالاتر می تونن بهت زور بگن. معلما در صورتیکه بخوان کول بودنشون رو نشون بدن روی میز می شینن. بغل دستیت همیشه سرفه میکنه و تورو هم مریض میکنه و‌ زنگ تفریح اگه بری دستشویی باختی چون زنگ میخوره و تغذیه ت می مونه. تغذیه ای که مامانت داده و تو دلت میخواسته از بوفه خرید کنی.

من به عنوان کسی که همیشه شاگرد اول بوده میگم از مدرسه متنفرم.