تو حق داری هر سلیقه ای داشته باشی

این نوشته دو تا موضوع داره که تو یه پست نوشتم.باشه؟

آدم معمولا دوست داره وقتی زحمتی میکشه در مقابلش ازش قدر دانی بشه و حالا اگه قدر دانی هم نشد، حداقل بهش نگن تو هیچ کاری نکردی.. یه جورایی انگار خستگی تو تن آدم می مونه.

منم اینجوری فکر می کردم و وقتی جمله ی «تو هیچ کاری نکردی» رو می شنیدم به قدری عصبانی می شدم که گریه م می گرفت. اما بعدش با خودم فکر کردم که خب وقتی یکی متوجه زحمتت نشده، به این معنی نیست که زحمتی نکشیدی. این ایراد تو نیست که کارت و زحمتت و وقتی که گذاشتی به چشم نیومده. تو مقصر نیستی و باید ادامه بدی. تا کِی؟ بهت میگم. تا وقتی که نتونن نادیده بگیرنت. نتونن بگن کاری نکردی. نه برای اثبات خودت به بقیه.نه. برای اینکه اینجوری بهترین می شی. موفق تر می شی. اینجوری مثال زدنی می شی. 

جاج میشی؟ ادامه بده. یه جایی یه وقتی دیگه هیچ جاجی نمی تونه از پا درت بیاره.

تو حق داری خواننده ی مورد علاقه، فوتبالیست مورد علاقه، اینفلوئنسر مورد علاقه و هر مورد علاقه ی دیگه ای داشته باشی. نباید علاقتو قایم کنی. تو حق داری درباره مورد علاقه هات حرف بزنی. حق داری نظرتو بگی. هیچوقت نذار کسی باعث بشه دهنتو ببندی. حتی شده درباره مورد علاقه هات بنویس. فقط خفه خون نگیر. می دونی چی میگم؟ تو اجازه داری حتی بدترین سلیقه ی دنیارو داشته باشی. این حق توئه.