قانون زندگی رو فهمیدم. کشفش کردم! فهمیدم چطوری می شه زندگی کرد! تازه می فهمم وقتی میگن اگه بری دنبال رویاهات، خستگی رو حس نمی کنی و حاضری صبح تا شب تلاش کنی یعنی چی.
دنبال رویاهایی که واقعا رویای خودتن. نه اون چیزایی که مجبوری ترجیح بدی. یا دیگران توقع دارن. همون رویاهایی که از بچگی باهات بوده.
گذر زمان رو حس نمی کنم و سعی کردم تاثیر اون فیلمه که گفتم هم روم بمونه. اینکه با وجود بدتریییین شرایط هم بااااایددددد لحظه های کوتاه خوش رو برای خودت درست کنی. باید! کاملا دستوری. نگران هیچی نباشی و کار خودتو انجام بدی. خودش پیش میاد. می ره جلو. فقط قانونش اینه که کار خودتو انجام بدی و اون لحظه های کوتاه خوش رو داشته باشی. همه ش همینه.
یعنی لحظه های شیرین کوتاه(مثل پیام بازرگانی) و انجام کار خودت. نه کینه تو دلت باشه. نه حس بد نسبت به کسی. هرکی دوستت داره که خب ممنون.هرکی دوستت نداره هم فدا سر جفتتون. هر کیو دوست داری خوش بحالش. هرکیو دوست نداری فدا سر جفتتون. تو فقط نباید وایسی. حتی یک روز هم نباید وایسی. حالا فکر نکنین که نباید وایسین پس باید بشینین! نه نه! بدو! هر روز.
جنگجوی محبوبم
فدا :*
چه دلگرم کننده :)
قربانت