هنر نزد خانومیان است و بس

هرچقد که دیروز کتاب خوندم، امروز پیانو تمرین کردم. فقط نمی دونم چطور با وسوسه ی چک کردن اینستا مقابله کنم :دی هر سه تا تمرینو یاد گرفتم فقط آخریه رو باید یه عالمه دیگه هم تمرین کنم. ولی چون ازش خوشم نمیاد مجبورم هی وسط تمرین، اون دو تای دیگه رو هم بزنم که روحیه م عوض شه:دی
سه تا کتاب هم برای پیانو سفارش دادم که چند روز دیگه می رسه. یکیش مایکل آرون سه هست. الان سطح دومش هستم اما از الان خریدم که چند وقت دیگه هی دنبالش نگردم. یکیش هم کتاب شصت تکنیک پیانو از هانون هست که فقط واسه تمرین انگشت خوبه. یعنی انگشتاتون فرفره میشه=))
یکیشم کتاب تئوری موسیقی هست که من زبان اصلیشو به صورت پی دی اف داشتم اما چون لپتاپم سکته کرده  زیاد خوشم نمیاد روشنش کنم و توی گوشیمم دوس ندارم جز کتابای فانتزی چیزی بخونم، تصمیم گرفتم بخرمش. اسم دقیقش دامیز هست. خیلی کتابای معروفی داره این دامیز (dummies). همشون رو از سایت rohamart.net گرفتم. خیلی سایت خوب و جامعیه.
من یه دفتر دارم که توش اتفاقای مهم کلاس پیانو رو مینویسم. تا الان که شونزده جلسه رفتم استادم هرچقد ازم تعریف کرده توش با دقت نوشتم تا هی بخونم انرژی بگیرم:)) البته اوایل دقیقتر می نوشتم باید دوباره مثل قبل بنویسمش چون جدیدا فقط می نویسم فلان جلسه خوب بود یا استاد راضی بود. با اون خط ادم فضاییم. البته این رو هم نوشتم که یه روزی تکنیک استاکاتو رو خیلی بد زدم. یا نوشتم که جلسه دوم چقد افتضاح بودم. اما فکر میکنم به عنوان کسی که فقط 16 جلسه ست می ره کلاس پیانو، خیلی خوبم. استادمم همین نظرو داره. خب انقد از خودم تعریف کردم حالا ماجرای پایینو بخونین

یه مامان خارجی هست که سه قلو داره و یکی از بچه ها مشکل مغزی پغزی داشتت و چند وقت پیش عمل کرده بود. بعد ایرانیا زیرش هی می نوشتن چشمش زدن. عکس بچه ها رو میذاری چشم می خورن(evil eye)  =)) بعد مامانه هم شاکی شده بود می گفت می فهمم بخاطر تفاوت فرهنگ ها این چیزا رو میگید وگرنه ما به همچین چیزی اعتقاد نداریم و من بازم عکس بچه هامو میذارم چون فکر میکنم وقتی مردم بهشون نگاه میکنن خوشحال می شن! می بینید این طرز تفکر های بیخود چی به روز ما آورده؟ چش زدن و چش خوردن همش الکیه.این فکرا فقط باعث انرژی منفی می شه دوستای عزیزم :دی ولی حالا بزنین به تخته=)) تق تق تق
هری پاترم خوندما! کتاب بخونید. کتاب خوبه :)))

به نظرم یکی از بزرگترین هدفامون توی زندگی باید یاد گرفتن یه هنر باشه. اولشش خواستم روی موسیقی تاکید کنم اما فکر کردم شاید یکی از موسیقی خوشش نیاد. یعنی کسی هست که از موسیقی خوشش نیاد؟! بعید می دونم. به هر حال هدفمون باید یادگیری یه ساز باشه. ساز مورد علاقه تون چیه؟ همونو یاد بگیرید. خیلیامون بخاطر گرون بودن سازا اصلا دنبالش نمی ریم. با ساز ارزون شروع کنیم. توی موسیقی حرفه ای بشیم. تئوری موسیقی یاد بگیریم. دستمونو قوی کنیم یا دهنمومو( برابی سازای بادی =)) از همینا که توش فوت می کنن ) بعد به فکر ساز گرونتر باشیم. بخاطر گرون بودن خودمونو از این حس قشنگ محروم نکنیم. هیچ ربطی هم به استعداد نداره. فقط تلاش مهمه.
در آخرم باید بگم که عشقم گفته جواب این یارو  رو که هی تو کامنت واسم فحشش می نویسه ندم چون وقتم هدر می ره:| دیگه متاسفانه نمی تونم توی کامنتا حالتو بگیرم و مجبورم نخونده پاکت کنم. ولی تو قول بده همش بیای وبلاگمو بخونی و از حسرت و حسادت و عقده بمیری. لطفا  :دی با تشکر