حقیقت

خب مسواک زدم نخ دندون کشیدم. با آب نمک دندونامو شستم. بعد با دستمال مرطوب مخصوص آرایشمو پاک کردم بعد با ژل شستشوی صورت سینره( که واقعا عالیه) صورتمو شستم بعد یه کپسول ویتامین e رو سوراخ کردم و زدم دور چشمام:| این همههه کار قبل خواب آخه؟! اونم هر شب! خب برا خودم مهمم! چیکار کنم؟؟ اگه این کارارو نکنم عذاب وجدان می گیرم.
می گن از 25 سالگی تا32 golden age هست. یعنی باید توی این زمان بترکونی و اون چیزی که می خوای رو به حد عالی برسونی و گرنه دیگه فایده نداره! من تازه دارم می رم تو 26 سالگیم. ولی هرچقدم این مسئله علمی و موثق باشه با این حال من اعتقادی به سن و زمان ندارم و می گم همه چیز بستگی به تلاش و پشتکار داره. حتی بدون وجود چیزی به اسم استعداد. یادمه یه بلاگری بود تو سن 26سالگی خیلی ناراحت بود که تولدشه. ولی من اصلا سنمو حس نمی کنم. اکثرا یادم میره چند سالمه. شاید چون هرکی منو می بینه فکر می کنه 19  20 سالمه یه همچین حسی دارم. ولی خودم فکر می کنم علاوه بر ظاهرم، رفتارم هم بچگونه ست. خیلی مسخرست آدم خودشو بندازه تو زندان زمان. زمان با سرعت در حال گذشتنه. حتی همین الان که دارین اینو می خونین این ثانیه ها دیگه هرگز بر نمی گرده و اگه واقع بینانه بهش نگاه کنیم داریم با سرعت سرسام آوری به سمت فرسایش یا همون نابودی می ریم! حالا بشینیم غصه بخوریم؟ نه! لذت ببریم. ته ش مرگه!!