"شکم گنده انقدرا هم بد نیست"

همه امروز به نوشتن کارنامه گذشت. از بس اسم و فامیل بچه ها رو نوشتم مخم تعطیل شده.

قبلنا که لاغرتر بودم همه می گفتن ثنا چرا انقد لاغری یه کم غذا بخور جون بگیری. منم حرف گوش کن! حالا همه مانتو ها و پالتو هام برام تنگ شده. پالتو هام که اصلا بسته نمی شه!

مامانم چند روز پیش هی گفت توروخدا نیمرخ وایسا از شکمت عکس بگیرم. بعد عکس شکممو فرستاد برا خالم و گفت دارم نوه دار میشم! هرچی اصرار کردم عکس شکممو پاک کنه گفت نه وقتی بچه ت به دنیا بیاد این عکسا خاطره می شه :/ 

همه اینارو در حد شوخی می دونستم تا اینکه صبح رفته بودم خیاطی. میخوام مانتو بدوزم. یه پالتو هم به یه خیاط دیگه دادم که بدوزه. خیاطه بهم گفت چقد سایزت تغییر کرده. چرا شکمت انقد گنده ست؟!

هیچی دیگه! له شدم! منی که همش از همه می شنیدم که می گفتن چقد لاغری! حالا مواجه شدم با انبوهی از "شکمت تو حلقم" و "دیگه تا همین قد بسه وزن اضافه نکن" و حتی چند شب پیش جمله ی " بخواب! اگه بیدار بمونی همش می خوری" از جانب مامان!

من بدبخت تازه شدم 47.5 ! یه کم مراعات نمی کنن!