چیزی که می خواستم در ادامه پست قبل بگم یه چیز تکراریه. اینکه تمام اطرافیان ما، مارو بدبخت می دونن. وقتی یه چیز جدید می خریم به جای اینکه بگن مبارکه میگن "مال کیه؟" یا میگن "ای جان...آخی... عزیزم". قبلا خیلی تلاش می کردم. تا نظرشونو عوض کنم. مثلا تو تولد دوستا من از همه بهتر لباس می پوشیدم. ولی بازم تغییری ایجاد نشد. خیلی کارای دیگه م کردم. ولی.. بی فایدست.
برا همین اول عید تصمیم گرفتم تسلیم بشم. اگه دوست دارن مارو بدبخت بدونن.. باشه ما بدبختیم. ما " آخی" هستیم. و بی نهایت دلم می خواد که از اینجا برم. برم جایی که آدما با توجه به گذشته م رفتار نکنن. خودمو ببینن. حتما یه روزی از اینجا می رم.
لازم هم نیست حتما از اونجا برین که ، با آدمای جدید ارتباط بگیرین خیلی با قدیمی آ نچرخ (: من تو یه برهه ای از زندگیم این کارو کردم ،فقط میمونه فامیل که اونمم با یه سری واقعا رابطمو محدود کردم
قایقی خواهم ساخت،
خواهم انداخت به آب،
دور خواهم شد از این خاک غریب
سبزه دلت را به نیت آرزوهایت، هر چه که هست گره بزن، شادی؛ زیبایی؛ لطافت و خوشی های پایدار تقدیم وجودتون سیزده بدرتون مبارک از ته دل خوشحال میشم به منم سر بزنین
9865
تو تمام پستای من هستی
می دونستی؟
سرباز که بودم یه سرگردی داشتیم تو دفترم یه جمله واسم نوشت...
خوشبختی فرایندی است از درون به بیرون....
من حس میکنم خودت حس خوشبختی داری...پس اگه داری زیاد به حرف دیگران توجه نکن...هرچند که سخته...
یکی از خود ساخته ترین و محکم ترین شخصیت هایی هستی که باهاش در ارتباط بودم....قدر خودت رو بدون...
ارتباطی در کار نیست
من بلاگرم
تو می خونی
سوتفاهم نشه لطفا...
بله منظور من هم دقیقا همین ارتباط وبلاگی بود...
بهتر بود تو بیانم بیشتر دقت کنم
ای بابا !
چه ادمای پیدا میشن
بهشون بگو بهت افکار منفیشونو منتقل نکنن !
اونام میگن چشم
نکنه منم نا خواسته این حس رو به دیگران بدم :(؟
نکنه
اونیکه بهش گفتی تو تمام پستای من هستی من نیستم ثنا جان.
می دونم عزیزم
اون وبلاگ داره