خانومیان، مشاور خانواده

شب آرومی رو می گذرونم. دقیقا برعکس واحد بالایی که دارن همه چیو پرت میکنن به در و دیوار و به هم فحش می دن. اونم بعد از سیزده بدر! با این خستگی، کی حال دعوا رو داره؟ بگیرید بخوابید خب! :|
چرا آدما وقتی با هم دوستن، حاضرن هی از خودشون بگذرن و حرف، حرف طرف باشه. بعد که می رن زیر یه سقف، بعد از چند سال، تو دعواها همش سعی می کنن بگن حق با منه. آخر من نفهمیدم این"حق" چیه که این همه آدمارو به جون هم انداخته. بابا آخرش حق با شما هم باشه. که چی؟! یا بعضیا می گن ما به طرفمون رو نمی دیم. گربه رو دم هجله(حجله؟) می کشیم و اینا. بیخیال تورو خدا! واقعا تصورتون از زندگی مشترک اینه؟! میدون جنگ؟ گرفتن حق( که حتی قابل دیدن هم نیست؟) این فکرای قالب، این عقایدی که بقیه انداختن تو سرمون داره بدبختمون میکنه. همیشه عاشق بمونید. همونجوری باشید که تو دوران دوستیتون بودین. که آرزوتون بود حتی شده یه روز کامل با هم باشید. چرا یادتون میره با همه ی وجود همین آدمو میخواستین؟
لطفا به واحد بالایی بگید بیاد پست منو بخونه. مرسی اه.