ایراد دوم

یکی دیگه از ایرادامو پیدا کردم. اونم اینه که وقتی از چیزی ناراحتم و می خوام یه کم غر بزنم، یه جوری حرف می زنم انگار طرف مقابلم مقصره. در صورتیکه اون اصلا نقشی تو این ماجرا نداشته فقط لحن منه که انگار دارم اونو دعوا می کنم! فکر می کنم برای از بین بردن این ایرادم، اول لازمه قبل از غر زدن بگم ببین تو اصلا مقصر نیستی اما من الان ناراحتم و ممکنه لحنم طوری باشه که انگار تورو مقصر می دونم اما اینطور نیست. اگر لحنم برات قابل تحمل نیست من دیگه به غر زدن ادامه نمی دم.
اینجوری کم کم شاید این ایرادمم از بین بره.

+ایراد کشف شده ی قبلی: رفتار بد بعد از خستگی کار بود که فکر کنم تا الان موفق شدم از بین ببرمش.